Nog los van het inhoudelijke, vind ik het Arizona rapport zeker geen goed voorbeeld van een regeerakkoord.
Het lijkt geschreven door een uitgebluste boekhouder zonder liefde voor zijn bedrijf, de nv België. Een obese tekst zonder begeestering, zonder enthousiasme, zonder een echte (uitgesproken) visie op lange termijn en zonder een verbindend project voor het land.
Taalkundig en structureel is het bovendien broddelwerk. Met af en toe grappige fouten!
Taalkundig
Op pagina 69 van het akkoord kun je dit lezen :’In haar contacten met de burger is de federale overheid een voorbeeld inzake eenvoudig en duidelijk taalgebruik.’ Een nobele en terechte doelstelling.
Op pagina 121 staat dit: ‘Deze strategie van mogelijks samenwerking op maat en integratie van programma’s, en wat daartoe nodig is qua gegevensdeling en inbedding in lokale samenwerkingsverbanden en netwerken, wordt verankerd in samenwerkingsakkoorden, voortbouwend op ontwerpen die reeds in de pijplijn zitten.”
Heb je het onmiddellijk begrepen? Is dit eenvoudig en duidelijk taalgebruik?
Het hele rapport staat bol van taalfouten, onnauwkeurigheden, afgebroken zinnen, ingewikkelde zinsconstructies…
Een paar voorbeelden:
- ‘… zal de komende inspanning moeten gebeuren tegen de achtergrond van een tandende productiviteit …’
- ‘Daarbij wordt ook aandacht besteed.’ (Aan wat???)
- ‘De regering zal negatieve arbeidsprikkels zal schrappen.’
Ook huichelachtig taalgebruik wordt niet gevreesd. Zo heet ‘meerwaardebelasting’ in dit akkoord ‘een solidariteitsbijdrage’ (p 12). Helemaal BDZ’ers.
En blijkbaar zijn er volgens Le Soir ook verschillen tussen de Nederlandstalige versie en de Franstalige. Zo staat er op pagina 16 ‘de werkzaamheidsgraad in België tegen 2029 te verhogen in de richting van 80%’. In de Franstalige versie ‘pour atteindre 80 % d’ici à 2029’. Een wereld van verschil !
Als je dit rapport door spartelt, zie je duidelijk dat de kwaliteit van ons onderwijs achteruit gaat. Heb me meermaals afgevraagd of we de schrijver(s) ervan niet naar een inburgeringscursus zouden moeten sturen!
Vormelijk.
Is het bricolage. Het lijkt op een samengeflanste, niet altijd coherente, lange, droge lijst van voornemens en maatregelen waarvan de meeste waarschijnlijk binnen een jaar al voorbijgestreefd zijn. Sommigen zijn heel minutieus concreet, anderen vaag (cfr. meerwaardebelasting). Je voelt het wantrouwen tussen de partners!
Het regeerakkoord geldt voor de volgende vier jaar. Dan zou je toch ergens een lange termijn visie mogen verwachten. Of een enthousiasmerende strategie die een antwoord biedt op bijvoorbeeld de volgende vragen: waar willen we naartoe als maatschappij? Waar willen we naartoe met ons landje? Maar niks daarvan…. Althans niet open en transparant. Zoals eerder reeds gezegd vermoed ik wel dat hij stoemelings het einde van ons landje voorbereidt!
Nochtans leer je in de ‘Latijnse’ via de studie van de oude filosofen hoe je goeie redevoeringen en rapporten moet schrijven. Waarschijnlijk heeft onze premier toen niet goed opgelet. Latijnse zinnetjes opzeggen of oneliners debiteren is makkelijk, maar een coherente strategie op stellen al iets moeilijker….
Ongerijmdheden.
Heb het hier niet over de maatregelen an sich, maar wel over het feit dat er nogal wat tegenstrijdigheden en ongerijmdheden zijn tussen de maatregelen. Zo neemt de regering ‘besparingsstrafmaatregelen’ om de betaalbaarheid van onze sociale zekerheid te garanderen …en tegelijkertijd maatregelen die de financiering van onze sociale zekerheid uithollen. Voorwaar geen voorbeeld van goed, duurzaam beleid. Sommige van deze tegenstrijdigheden komen in volgende artikelen uitgebreider aan bod.
En nu tijd voor twee grappige uitsmijters.
Verdien jij je partner?
De huwelijksquotiënt zorgt ervoor dat voor de inkomstenbelastingen 30% van de beroepsinkomsten van de echtgenoot wordt toegekend aan de echtgenoot die zeer weinig of geen beroepsinkomsten heeft. BDZ en konsoorten willen dit geleidelijk aan laten uitdoven met alle gevolgen van dien, vooral in de onderkant van de maatschappij.
Op pagina 39 staat hieromtrent ‘Het huwelijksquotiënt is een fiscale techniek die voorziet in een compensatie voor de niet-verdiende partner’.
Allez, ze willen het blijkbaar afschaffen voor de niet-verdiende partner! De Belg kennende zal plots iedereen zijn partner verdienen! Zal uiteraard ook tot veel gekibbel leiden. Hoor vele koppels al bezig ‘‘Jij verdient me niet!’, ‘Neen, ik verdien beter...’
200 jaar België.
Leve België! In 2030 vieren we 200 jaar België. Hoop dat dit luisterrijk gevierd wordt. Maar heb er zo mijn twijfels over. Want ‘de viering wordt voorbereid onder toezicht van de premier, in samenwerking met de deelstaten’. En dat voorspelt niks goed, zeker niet omdat hij dan ook x jaar federalisme wil vieren. En Bartje roept nu immers liever leve Vlaanderen, dan leve België.
Het grappige, hij weet niet meer goed hoe lang dat federalisme ons landje al gijzelt. Op pagina 74 staat de ‘50ste verjaardag van het federalisme’, op pagina 198 staat ‘zestigste verjaardag’. Op een slordigheidje meer of minder zien we niet.
Begrijp trouwens echt niet waarom we het federalisme moeten vieren. Dit heeft ons land meer kwaad dan goed gedaan. Kijk maar eens naar de ongelofelijke complexe en dure imbroglio die ons overheidsbestuur intussen geworden is: regeringen en ministerkes in overvloed! In die 60 jaar zag ik de politiekers vervellen van staatshoofden naar stamhoofden. Van verenigers naar verdelers. Van ruimdenkendheid naar dogmatische blindheid. Van gezond verstand naar ideologisch gezwam.
In feite vieren we in 2030, 140 jaar ‘eendracht maakt macht’ en 60 jaar ‘tweedracht maakt postjes’.
Ik zal in ieder geval nooit een cent geven voor Vlaamse identitaire symboliek, dit heeft me immers al veel te veel gekost. Buiten geknoei, gekibbel en veel, veel geld wat is nu de toegevoegde waarde van dat ‘verdeel en heers’ gezever? Ik vraag me dat al 50 jaar af!
#Belgium #Good/bad practices #Gov. Arizona #Relationship
Volgend artikel verschijnt op vrijdag 27 juni 2025:
Hoe de sociale afbraak aan je kleinkinderen uitleggen?
Recente berichten
